Condenspotten: een noodzakelijk kwaad?

Condenspotten worden nog al te vaak als een noodzakelijk kwaad beschouwd en verwaarloosd ! Verduurzamen van het condensaatnetwerk is nochtans makkelijk en dankbaar, met onmiddellijke terugbetaling. Met een paar eenvoudige aanpassingen valt zéér snel geld te besparen – én CO2 emissies te reduceren – zeker met de stijgende energieprijzen.

Hier een citaat uit een prachtig boek van Nol Duinkerken : “Condenspotten en Condensaatsystemen”, tweede druk 1992.
30 jaar later nog steeds actueel !

“De warmtevoorziening van industriële processen komt voor een belangrijk deel tot stand door warmte-uitwisseling met stoom. In Nederland wordt voor deze stoomvoorziening jaarlijks (1992) circa 5,5 miljard m3 aardgas verbruikt.
Van de oorspronkelijk toegevoerde warmte-inhoud gaat echter een aanzienlijk deel verloren. Niet minder dan 30 % van het bij de warmteoverdracht gevormde condensaat stroomt naar het riool of vervliegt als ontspanningsstoom. Dit warmteverlies is equivalent aan circa 400 miljoen m3 aardgas en aan de uitstoot van circa 0,7 miljoen ton kooldioxide.
Afhankelijk van de druk van de stoom waaruit het condensaat wordt gevormd, bedraagt de warmte-inhoud van het condensaat nog 15 tot 30 % van die van de stoom. Een ton condensaat uit stoom van 5 bar kost circa € 10,7 (2020) (inclusief het ontharde of gedemineraliseerde water). Vaak zijn afvoerproblemen zoals stuwing, waterslag, corrosie en erosie de reden dat men dit verlies accepteert.
Men lost deze problemen niet op doordat:
•   men onvoldoende kennis heeft van condensatieprocessen en de omstandigheden waaronder deze processen plaatsvinden
•   technische opleidingen op dit punt te kort schieten (dit blijkt uit de vele ontwerpfouten in condensaatsystemen)
•   men de waarde van het condensaat onderschat